Ladies Elise Vander Sande over haar eerste maanden binnen een UCI-team

Elise Vander Sande, vierde op het BK in Anzegem vorig jaar, reed de voorbije maanden haar eerste koersen in de kleuren van de Lotto Soudal Ladies. De 23-jarige Kempische combineert dit eerste seizoen bij een UCI-team met een job als kinesiste. In dit interview geeft ze een eerlijke kijk op de voorbije maanden.

Hoe blik je terug op het eerste deel van het seizoen?

Elise: “Met gemengde gevoelens, want ik heb zowel ups als down gekend. Het is een hele grote stap om van een clubteam over te stappen naar een UCI-team en ook deel te nemen aan WorldTour-wedstrijden. Ik wist dat het een hele verandering zou zijn, maar toch had ik het nog onderschat.”

“De WorldTour-wedstrijden zijn duidelijk van een te hoog niveau voor mij op dit moment om potten te breken. Wedstrijden van het niveau van de Lotto Cycling Cup, zoals de Ronde van Moeskroen (1.1) er één was, daar kan ik moed uit putten naar de grotere wedstrijden toe. Het zal eerst in wedstrijden van een lager niveau zijn dat ik resultaten zal kunnen neerzetten en mij kan tonen. Dat is een logische tussenstap, het is nu eenmaal een leerproces waar ik in zit. Al wil dat niet zeggen dat ik niet uitkijk naar de WorldTour-wedstrijden. Integendeel. De Strade Bianche steekt er zelfs bovenuit wanneer ik op de voorbije maanden terugblik. Ik vind het één van de mooiste koersen die er bestaat! Het was een mooie kans om daar te mogen starten. Ik voelde me comfortabel op die gravelwegen!”

(Lees verder onder de foto.)

Is er nog een moment dat je bestempelt als hoogtepunt?

Elise: “De Ronde van Moeskroen waarover ik al sprak was een heel leuke wedstrijd. Ik heb er samen met de ploeg echt mee koers kunnen maken en ik heb iets kunnen betekenen voor het team. Met ons allen hebben we ons ingezet om Alana Castrique de trui van de rushes te helpen veroveren en het is ons gelukt. Er heerste die dag een heel leuke sfeer!”

“En nadat ik een aantal wedstrijden na elkaar had moeten opgeven was uitrijden op een bepaald ogenblik ook al een positief punt. Want natuurlijk is het niet leuk als je vroegtijdig moet afstappen in koers.”

Hoe ga je om met die moeilijkere momenten?

Elise: “Daar probeer ik van te leren. Hoe traag en gestaag het ook mag gaan, ik zet wel degelijk stappen vooruit. Ik probeer van elke koers en elke ervaring iets te onthouden en op te steken. Wat deed ik goed, wat deed ik slecht of wat kan beter?”

Wat heb je geleerd van Annelies Dom?

Elise: “Wel, in de Omloop Het Nieuwsblad was ik gevallen en ik moest terugkeren achter de wagens. Dat was heel stresserend, want ik had daar geen ervaring mee. Annelies spoorde me aan om daarop te trainen en ze heeft me tips gegeven. Ik heb daar op getraind door dit te simuleren achter de brommer. Annelies heeft er ook mee voor gezorgd dat ik in kasseikoersen mentaal rustiger ben in de aanloop naar de kasseien. Aanvankelijk was ik altijd heel nerveus. Ze heeft haar ervaring met mij gedeeld en samen met mij de problemen aangepakt.”

(Lees verder onder de foto.)

(Lees verder onder de foto.)

Kan je nog een voorbeeld geven van een werkpunt voor jou?

Elise: “In Brugge-De Panne wist ik dat er door de vele wind een groot gevaar was op waaiers in de Moeren, maar ik lag er al af voordat we de cruciale strook bereikten. Ik heb daar geleerd dat ik al voor een belangrijk punt op het parcours vooraan moet gepositioneerd zijn, want als je pas op het einde wil opschuiven kan het al te laat zijn.”

Je combineert jouw carrière als renster met een job als kinesiste. Vertel eens.

Elise: “Ik werk in een groepspraktijk, samen met 5 collega’s. Ik behandel voornamelijk mensen met een letsel aan de rug en nek, bijvoorbeeld na een operatie. Een specialisatie heb ik momenteel niet, maar in de toekomst wil ik graag een cursus volgen. De voorbije maanden werkte ik 20 uur per week, maar in het tweede deel van het seizoen ga ik 11,5 uur per week werken. Het was druk dit voorjaar. Ik nam de dag voor de koers wel vaak verlof, maar toch had ik niet altijd voldoende tijd om rust te nemen. Daarom wil ik mijn aantal werkuren verminderen.”

Biedt jouw kennis als kinesiste jou voordelen als renster?

Elise: “Ik vind het een voordeel dat ik mijn lichaam heel goed ken. Ook al staat er een training ingepland, soms is je lichaam meer gebaat bij rust. En door mijn achtergrond als kinesiste besef ik dat. Daarnaast helpt mijn kennis me ook in de winter om de nodige stabilisatieoefeningen te doen ter blessurepreventie.”

Volgende week ga je met de ploeg op hoogtestage naar Livigno, wat verwacht je daarvan?

Elise: “Het is de eerste keer dat ik op hoogtestage ga en ik heb geen idee hoe mijn lichaam daarop gaat reageren. Ik ben benieuwd welke effecten dit zal hebben. Ik kijk er ook naar uit om met het team enkele dagen weg te zijn.”

Foto's: Photo News & Facepeeters.