ProTeam Na het uitstellen van Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik - "Het is moeilijk, maar we zullen er staan van zodra het kan"

Uiteindelijk is maar één zaak belangrijk nu, dat is de volksgezondheid.
Algemeen 17 maart 2020

Lotto Soudals general manager John Lelangue zucht. Zoals zoveel bedrijfsleiders tegenwoordig. Niemand ontsnapt aan de gevolg van het coronavirus. Iedereen lijdt verlies. En ook sporters zien hun doelen in rook opgaan.

Het is uiteraard maar sport, maar in topsport draait alles ook om grote investeringen”, zegt John Lelangue.Het is elk jaar werken en vechten om een budget rond te krijgen en dan wil je ook je sponsors de gepaste return geven. Net dit jaar waren we goed gewapend om er te staan in de voorjaarsklassiekers. Zowel Philippe Gilbert, John Degenkolb als Tim Wellens waren klaar om te scoren. Al van in december werd gewerkt naar deze periode. Voor niets dus. Nu ja, dit geldt natuurlijk voor alle wielerploegen.

- Hebben de sponsors begrip voor de situatie?

Uiteraard. We hebben ook trouwe sponsors. Zij weten dat wij hard werken en dat wij vandaag helaas enkel kunnen wachten. Overigens hebben die bedrijven zelf, economisch gezien, wellicht nog meer te lijden dan hun wielerploeg.”

- Hoe houd je je renners gemotiveerd?

Dat valt goed mee. Zo goed als al onze renners zijn van zichzelf al erg gemotiveerd. Het is eerder onze taak om ze wat in te tomen. We hebben er enkelen moeten verplichten terug te keren van stage in het buitenland. Ik wil dat elke renner in zijn thuisland zit. Komt er een complete lockdown, dan ben je beter thuis, in je beperkte familiekring.”

- Niemand weet wanneer er weer gekoerst kan worden. Hoe lossen de renners dat op?

Geen enkele klassieker wordt nog gereden. Toch moeten onze renners klaar staan voor wedstrijden van zodra die toegelaten zijn. Dan moeten we meteen kunnen meedingen voor de overwinning. De koersmogelijkheden worden beperkter, dan moeten we er ook meteen staan om mee te dingen voor een overwinning. De moeilijkheid bestaat er ook in dat onze artsen net nu adviseren om geen te intensieve trainingen in te lassen, want net dan ben je vatbaarder voor ziektes. Uiteindelijk is maar één zaak belangrijk nu, dat is de volksgezondheid. Niet alleen die van onze renners, maar van de hele bevolking. De meerderheid van onze renners blijven dus wel zeer actief, maar op een iets lager niveau dan anders. Tot we zicht krijgen op beterschap, of op wedstrijden dus. Als we in juni echt kunnen koersen mogen we heel blij zijn. En dan krijgen we een nooit geziene Tour de France. Werkelijk iedereen zal er willen scoren. Met Caleb Ewan en onze andere toppers zijn wij dat alvast ook van plan.”

- Je personeel zit nu werkloos toe te kijken?

We hebben nog vrij veel mensen die het net nu drukker hebben. Ik denk maar aan onze artsen, onze trainers, de administratie, enzomeer. Verzorgers staan wat meer aan de zijlijn nu maar ik heb toch besloten om ze niet op het systeem van de technische werkloosheid te zetten. Ze zouden immers een redelijk deel van hun inkomen verliezen. Bovendien zou het ook de sfeer in de hele groep, die dit jaar uitstekend is, naar beneden halen. Uiteindelijk zal ik ze ook meer nodig hebben in een latere periode van het jaar. Ik ga ervan uit - ik hoop dat althans - dat we een heel druk wielernajaar krijgen. We gaan misschien wel heel vaak koersen op drie fronten dan. Wie het nu rustig heeft zal dan ook niet op een extra-inspanning mogen kijken. Wij hopen ook echt dat vele van de wedstrijden die nu wegvallen een nieuwe plaats krijgen op de kalender. De organisatoren zijn zo mogelijk nog groter slachtoffer dan wijzelf. Een jaar lang werken ze om hun koers te organiseren. Ze verdienen en krijgen al ons respect. Ook in de toekomst mogen ze op ons rekenen. We hebben er alvast vertrouwen in dat de UCI al het mogelijke zal doen om het moeilijk mogelijke mogelijk te maken. Ploegen, UCI en organisatoren staan voortdurend in contact met elkaar. Samen raken we wel uit de crisis.”

- Ben je optimistisch?

Absoluut wel. Zeker op lange termijn. Nu moeten we helaas door een zure appel bijten. Het einde is nog niet in zicht. Integendeel. Als ploeg houden wij ons alvast aan alle regels opgelegd door de overheid, maar ook door onze artsen. Dit is een, voor deze generatie, nooit geziene situatie. Gelukkig begint iedereen de ernst van de toestand in te zien. En ooit schijnt de zon wel weer.”